
Je kent het vast wel: de hele dag rennen, vliegen, geen moment voor jezelf. Je partner en kinderen ruiken het als je even twee tellen voor jezelf wilt hebben.
Of je nu op de wc zit of net denkt even snel te kunnen
douchen… ze hebben daar een zintuig voor! “Mam, waar zijn m’n...” en "Schat,
heb jij toevallig…” zucht.. en dan vinden ze het gek dat je geïrriteerd raakt.
Irritatie
Ja juist, dat bedoel ik dus. En wat kan er dan op zo moment gebeuren? Je grijpt
naar iets wat natuurlijk geen gezonde keuze is. 'Eentje maar', denk je nog, maar
voor je het weet duik je weer de kast in en is het pak koekjes, dat zelfde pak
koekjes wat je al de hele week heb kunnen weerstaan, soldaat gemaakt. Grrrr
toch weer (on)bewust gesnaaid.
Nu even niet
Kijk, misschien moeten toch eens tegen ons zelf zeggen ’nu even niet! Het is nu
me time’
Het valt me op als ik dit tegen mijn cliënten zeg dat ze soms even een me time
mogen hebben, ze meestal reageren met ‘Hoe dan?!’ Ik kan niet eens even rustig
op de bank zitten zonder dat ik… zucht..
Zet jezelf even 'uit'
Vaak denken we dat we onmisbaar zijn, maar zijn we dat dan ook? Ik denk dat als
je duidelijk bent naar je omgeving en je legt uit dat je ook wel eens behoefte
hebt aan wat tijd voor jezelf, dat je dan een veel gezelliger persoon bent. Dat
je niet continue 'aan' hoeft te staan. En dat er best een mouw aan te passen
valt. Even lekker met je vriendin(nen) naar de film, of lekker ergens lunchen,
of eigenlijk beter schrijf je in voor de speciale wandeling die je al een
tijdje op het oog hebt. Ga eens eerder naar bed, maar dan met een boek wat al
maanden op je nachtkastje stoffig ligt te worden. Een avondje wellness kan ook
wonderen verrichten.
Wees lief voor jezelf
Gun jezelf die ‘me’ time. Blok het in je agenda; het is iets om naar uit te
kijken, bijvoorbeeld als een soort beloning als je je aan Het Stappenplan houdt
en je dit keer niet hebt laten verleiden, of simpelweg omdat je het verdient.
‘Me’ time. Gewoon omdat het kan.