How nuts is nudging?

Nudging? Zeg jij nou nudging?? Wat is dat voor kreet? Daar heb ik echt nog nooit van gehoord!

We weten allemaal wel dat we groenten en fruit moeten eten, meer bewegen en zo. Dat we veel te veel zitten. We kennen allemaal de slogan ‘zitten is het nieuwe roken’. We grijpen met z’n allen veel te gemakkelijk naar convenient food, want we hebben het allemaal druk druk druk. We worden er dagelijks mee om de oren geslagen. En we willen heus wel, maar dat gebiedende toontje hè. ‘Mag ik alsjeblieft zelf uitmaken wat ik eet en doe. Ik heb een ander echt niet nodig om mij te vertellen hoe ik leven moet.’ Dat opgeheven vingertje… Die betuttelende toon… Grrrr… Bemoei je met je eigen zaken, ik weet wel wat goed voor mij is. Het werkt eerder averechts dan dat je het gaat doen. Herkenbaar, toch? Ja.

Maar wat is nou nudging? Dat ging je toch uitleggen?

Nudging is aanpassingen in je leefomgeving maken waardoor je vanzelf een betere, gezondere leefstijl aanneemt. We komen het eigenlijk al dagelijks tegen in onze omgeving. Iedereen heeft haast en geen zin om bij een rood verkeerslicht te wachten. Maar voor je eigen veiligheid kun je dit beter wel doen. En wat zie je tegenwoordig bij de stoplichten? Juist ja, een soort van aftelrondje met stipjes. Zodra er geen stipjes over zijn, gaat jouw licht op groen en mag je oversteken. Dat is nu nudging. Een nudge verleidt jou tot beter gedrag, vaak zonder dat je dit in de gaten hebt. En daarom roept het ook geen boosheid of ontkenning op.

Wat we in het verkeer doen, kunnen we ook thuis en op het werk doen. Eigenlijk deed mijn moeder het ook al, zonder dat we het toen ‘nudging’ noemden. Mijn moeder bewaarde de koekjes en snoepjes in dichte trommeltjes in plaats van die leuke glazen potten en zette de trommeltjes uit het zicht in de kast. Het was onttrokken aan onze hebberige kinderogen. Daarentegen lag het fruit uitnodigend op een fruitschaal en makkelijk voor het grijpen. Als kind vroegen we sneller om dat lekkere mandarijntje of appel dan om een snoepje. Dat snoepje kregen we ook, maar op vaste momenten. Mijn moeder deed het zo gek nog niet.

En deze situatie herken je vast ook wel: bij ons stond op de verpleegpost altijd een droppot. Deze pot vulden we allemaal geregeld aan. Iedere keer als je daar bezig was zat je met die hand in de pot om dropjes te pakken. Het bleef er nooit bij één. Ik vermoed dat deze droppotten nog altijd in menige verpleegpost, kantoor, receptiebalie etc. staan. Hoe zou je het vinden om daar te gaan nudgen. Jezelf en jouw collega’s een klein onzichtbaar zetje in de goede richting naar een gezonde leefstijl te geven. Niks betuttelend opgeheven vingertje.

Zet bijvoorbeeld eens een schaaltje met snoeptomaatjes of een schaal met gepelde mandarijnenpartjes neer. Want weet je, het helpt ook nog eens als je het direct in je mond kunt stoppen. Moet je eerst nog dat mandarijntje pellen, dan kan dat ook een drempel zijn. Een schaaltje met gezonde noten is ook een goed alternatief. Ik heb thuis vaak een bakje snoeptomaatjes staan op mijn aanrecht en op mijn trekmoment eet ik dan heel makkelijk een handje tomaatjes.

Nu je weet wat nudging is, wat vind je hiervan? Ga je ook mee doen en zullen we samen gaan nudgen om onze leefstijl te verbeteren? Ik zeg: “Nudging is zo nuts nog niet!”