Wel of geen tarwe?

Het eten van tarwe is in Nederland, en daarbuiten, in de afgelopen jaren in een slecht daglicht komen staan. Dat is jammer, want voor het merendeel van de mensen is tarwe een belangrijke voedingsstof, zeker als er volkoren producten van genomen worden, vol met vezels, vitamines en mineralen.

De schrik voor tarwe is ontstaan doordat velen het zijn gaan associëren met de aandoening coeliakie. Hierbij treedt darmschade op na het eten van gluten. Gluten zijn lijmachtige eiwitten die in granen zoals tarwe, rogge, gerst en spelt voorkomen. De schatting is echter dat slechts één procent van de Nederlandse bevolking klachten door gluten heeft. Daarnaast is er een iets grotere groep (naar schatting 5 tot 7 procent van de bevolking) die overgevoelig kan zijn voor gluten of andere bestanddelen van granen. Bij hen is geen sprake van darmschade zoals bij coeliakie, maar kunnen symptomen optreden als een prikkelbare darm of vermoeidheid. Als dat is vastgesteld, dan is het beter als glutenhoudende granen worden vermeden.

Bestseller behoeft nuancering

Het merendeel van de Nederlanders is echter gebaat bij het innemen van volkoren graanproducten. Het is dan ook spijtig dat velen hiervoor angst is aangejaagd. Deze angst is vooral aangewakkerd nadat in 2013 het boek ‘Tarwe maakt ongezond’ van de Amerikaanse cardioloog William Davis in Nederland uitkwam. Veel mensen waren gevoelig voor zijn boodschap, want zo’n man in een witte doktersjas die zal het wel weten, toch? Het is trouwens een “beproefd recept” om een dokter met een witte jas boeken over voeding naar buiten te laten brengen. Dokters hebben een betrouwbaar imago, dus denken velen dat wat ze zeggen wel waar zal zijn. De meeste dokters zij betrouwbaar, maar niet iedere dokter is een goed voedingskundige, ook niet als ze een boek over voeding schrijven.

De kritiek van voedingswetenschappers op het werk was dat Davis nogal eenzijdig zijn bronnen koos, zaken wetenschappelijk onjuist uitlegde en daarin niet volledig was . Daarbij komt dat zijn bevindingen vooral zijn gedaan met individuele patiënten die vaak in ongewone situaties zitten. Vandaar de nogal extreme hoofdstukken in zijn boek, zoals: Tarwe: het ongezonde volkoren; Tarwe en het vermogen om je gezondheid totaal te vernietigen; Zeg dag tegen tarwe. Zulke angstaanjagende uitspraken doen het vaak goed in de media en trekken veel mensen aan. Dus zo komt het dat er ongeveer een miljoen van zijn boeken wereldwijd zijn verkocht. In Nederland sprak zijn boodschap velen aan, aangezien tarwe een belangrijk onderdeel is van onze voeding.

Natuurlijk is niet alles wat Davis schrijft onzin, maar pas op met de extreme gedachten die lang niet voor iedereen gelden. Beter ga je bij jezelf na wat er echt aan het handje is en dan blijkt het bij de meesten niet aan de inname van granen met gluten te liggen. Laat ze als het kan niet links liggen, want ze passen in een gezond voedingspatroon.